1-

2-

3 -
4 -

5 -

6 -

7 -

8 -

9 -

10 -

11 -

12 -

13 -

14 -

اگه نفر قبلیت در حال کتک خوردن باشه چیکار میکنی؟ 

1-میگم بیشتر بزنیدش

2-میزنم زیر خنده

3-سریع میرم کمکش

4-میگم وای چه هیجانی

5-میرم دنبال کمک

6-میگم ولش کنید وگرنه با من طرفین

7-میگم : هی تو...... بیا اینجا..... !!!!!! چیکارش داری؟! بعدش دوتا مشت تو صورتش

8-تشویقش میکنم ( تو میتونی ) بلکه قویتر شه

9-میزنم زیر گریه

10-جلوی چشمامو میگیرم ای صحنه هارو نبینم

11-از شدت ترس موهای بدنم سیخ میشه و در میرم

12-از خوشحالی میرقصم

13-خودمم میرم بزنمش

14- فقط نگاه میکنم 

پرسید چقدر مرا دوست داری ؟

سکوتی کردم . چند لحظه به چشم هایش خیره شدم ...

گفتم : دوستت دارم به آن اندازه ای که عاشقتم . عاشق یک عشق واقعی . عاشق تو ...

عاشقی که برای رسیدن به تو لحظه شماری می کند .

به عشق این لحظه های انتظار * دوستت دارم * .

به اندازه ی تمام لحظات زندگیم تا آخر عمر عاشقتم ...

به عشق اینکه تو را تا آخرین نفس دارم * دوستت دارم * .

به عشق اینکه گاهی با تو و گهگاهی به یاد تو . در زیر باران قدم میزن . عاشق بارانم . . .

به عشق آمدن باران و به اندازه ی تمام قطره های باران * دوستت دارم * .

به عشق تو به آسمان پر ستاره خیره می شوم .

به اندازه ی تمام ستاره های آسمان * دوستت دارم * .

به عشق دیدنت بی قرارم . حالا که تو را دارم هیچ غمی جز غم دلتنگی ات در دل ندارم .

به اندازه ی تمام لحظات بی قراری و دلتنگی * دوستت دارم * . . .

من که عاشق چشم هایت هستم . عاشق گرفتن دست های مهربانت هستم

به عشق آن چشم های زیبایت * دوستت دارم * .

لحظه های عاشقی با تو چقدر شیرین است .

آن گاه که با تو هستم یک لحظه تنها ماندن نفس گیر است ...

به شیرینی لحظه های عاشقی * دوستت دارم * .

من که تنها تو را دارم . از تمام دار دنیا فقط تو را می خواهم . تو تنها آرزویم هستی ...

به اندازه ی تمام آرزو هایم که تنها تویی .

به اندازه ی دنیا که می خواهم دنیا نباشد و تنها تو برای من باشی

به اندازه ی همان تنهایی که یا تنها با تو هستم و یا تنها به یاد تو هستم . ای عشق من ...

ای بهترینم ... به عشق تمام این عشق ها * دوستت دارم * .

پرسیدم : به جواب این سوال رسیدی ؟

این بار او سکوت کرد .

و این بار او با چشم های خیسش به چشم هایم خیره شد ...

اشک هایش را پاک کردم و این سکوت عاشقانه هم چنان ادامه داشت ...

و من باز هم گفتم : به اندازه ی وسعت این سکوت عاشقانه که بین ما برپاست

خدایا کودکی اَم را گرفتی جوانی اَم را دادی ...

عقلم را گرفتی عشق را دادی ....

عشق را گرفتی و تنهایی را دادی ...

خنده هایم را گرفتی و غم را دادی ...

آرزوهایم را گرفتیو حسرت را دادی ...

خدایا برگرد!!!

من هنوز نفس میکشم ...

یادت رفت نفسم را بگیری ...

صــدایـت را مــی خـــواهم

تــا مــوســیقی ســکوت لــحظه هــایــم بــاشــد

نگاهت را می خواهم تا روشنی چشمهای خسته ام باشد

وجــودت را مــی خــواهم تــا گــرمــای قــندیل آغـوشــم بـاشد

 خیالت را می خواهم تا خاطر لحظه های فراموشم باشد

دستها یت را می خواهم تا نوازشگر اشکهایم باشد

و تــنهـا خــنده هــایــت را مــی خــواهـم تـــا

 مرحم کهنه ی زخمهای زندگی ام باشد

 آری تنها تو را می خواهم

اغوش تو گناه نیست

من در اغوش تو امنیت را احساس کرده ام

که در هیچ گناهی امنیت محسوس نیست

اغوش تو گناه نیست

من در اغوش تو زیبایی ها را لمس کرده ام

که در هیچ گناهی زیبایی ملموس نیست

پس امانم بده

نخند

به پسرکی که ادامس میفروشد و تو هرگز نمیخری.

نخند

به پیرمردی که در پیاده رو به زحمت راه میرود و شاید چند ثانیه ی کوتاه معطلت کند.

نخند

به دبیری که دست و عینکش گچی شده و یقه ی پیراهنش جمع شده.

نخند

به دستان پدرت

به جارو کردن مادرت

به راننده ی چاق اتوبوس

به راننده ی اژانسی که چرت میزند

به جوانی که قالی پنج متری را روی کولش انداخته و در کوچه ها جار میزند.

به پشت و رو بودن چادر پیرزنی در خیابان

به فردی که در خیابان شلوغ ماشینش پنچر شده

به هول شدن همکلاسی ات پایه تخته

به مردی که در بانک از تو میخواهد برایش برگه پر کنی.

.

.

.

نخند دنیا ارزشش را ندارد که تو به کوچک ترین رفتار های نابجای ادمها بخندی که هرگز نمیدانی چه دنیای بزرگ و پردردسری دارند.

می دونی دلتنگی یعنی چی؟

دلتنگییعنی اینکه بشینی با یادش به خاطراتت فکر کنی....

اونوقت یه لبخند بیاد رو لبت ولی چند لحظه بعد شروع اشکهای لعنتی...

فــرامــوش کـردنـت بــرايـم مـثـل آب خــوردن است …

 از همــان آبـهـايـي که خــفــه ات ميــکنـد …

از همان هايي کــه بــايــد ساعـت هـا سـرفـه کـنـي …

 از همــان هـايـي کــه بـي اختيــار اشـکــهايـت را جـاري ميـکند

بانو ناز و عشوه هایت مرا دیوانه میکند
لطفا موهایت را به دست باد نسپار
لبخندت را به کسی جز من تقدیم نکن
و مژگانت را در انظار همه تاب نده . . . !

.

.

.

.

علت جنگ : برق نگاهت . . .
سلاح جنگ : دستانم…
درست فهمیدی میخواهم هجوم بیاورم به سویت !
هر چه زودتر در آغوشم تسلیم شو . . .
گفته باشم من عقب نشینی نخواهم کرد !
میخواهم این حمله باشکوه را در تاریخ ماندگار کنم

.

.

.

.

وقتی رابطه ای با شناخت آغاز شود
“اعتماد” در میان آن شکل میگیرد
و زمانی که اعتماد وجود داشته باشه
رابطه مسیری صعودی را طی میکند . . .
و آنموقع است که تو کاملا معنی درست ” خوشبختی ” را درک خواهی کرد

.

.

.

.

دیگر نیازی به باران نیست !
مدت هاست که گل های باغچه را با اشک هایم آبیاری میکنم . . .
و چه شاداب میشوند این گل ها

.

.

.

.

شکسپیر راست میگفت
” مردها با چشم هایشان عاشق میشوند و زن ها با گوش هایشان ”
آری تو با صدایت مرا عاشق کردی و چه دلفریب است ریتم نفس هایت در پس حرف هایی که میزنی . . .
اعتراف میکنم تو بهترین قصه گویی هستی که مرا زود , غرق در خوابی شیرین میکند

.

.

.

.

کاش صبرمان در عشق همچون زلیخا
و پاک دامنی مان همچون یوسف عزیز مصر باشد . . .

.

.

.

.

دیگر آیینه ای در اتاقم نیست
زمانی که رفتی آن را از پنجره بیرون انداختم
وقتی تو نیستی دلیلی ندارد به خودم برسم
رژ بمالم , چشمانم را سیاه کنم و یا موهایم را آراسته . . .
دیگر شیشه ی عطرهایم خالی نمیشود
دیگر پیراهنم را غرق در بوی خوش نمیکنم
من زیبایی ام را فقط برای ” تو ” میخواستم
وقتی تو در کنارم نیستی
ترجیح میدهم همان دختر ژولیده ای باشم که در غم های خودش فرورفته

.

.

.

.

به وقت غم می آیی پیش ” من ” و شانه ای برای گریستن میخواهی
و هنگام شادی در آغوش ” او ” لبخند میزنی و دلبری میکنی
آخر این چه عدالتی ست ؟

.

.

.

.

بانو ناز و عشوه هایت مرا دیوانه میکند
لطفا موهایت را به دست باد نسپار
لبخندت را به کسی جز من تقدیم نکن
و مژگانت را در انظار همه تاب نده . . . !

.

.

.

.

علت جنگ : برق نگاهت . . .
سلاح جنگ : دستانم…
درست فهمیدی میخواهم هجوم بیاورم به سویت !
هر چه زودتر در آغوشم تسلیم شو . . .
گفته باشم من عقب نشینی نخواهم کرد !
میخواهم این حمله باشکوه را در تاریخ ماندگار کنم

.

.

.

.

وقتی رابطه ای با شناخت آغاز شود
“اعتماد” در میان آن شکل میگیرد
و زمانی که اعتماد وجود داشته باشه
رابطه مسیری صعودی را طی میکند . . .
و آنموقع است که تو کاملا معنی درست ” خوشبختی ” را درک خواهی کرد

.

.

.

.

راستش دیگر کسی نیست که شب های مرا بخیر کند . . .
اما شب شما همیشه بخیر و شادی . . .

.

.

.

.

نگاه هایمان ” هرزه ” شده اند
آغوش هایمان بوی ” هوس ” گرفته اند
قول هایمان ” بی اعتبار ” است
حرف هایمان ” خالص ” نیست
عشق هایمان ” پوشالی ” شده است
محبت هایمان ” قلابی ” شده
خوبی هایمان فقط ” تظاهر ” به خوبی ست
عبادتمان همه چیز است جز ” بندگی ” خدا . . .
رنگ و لعاب صورت ها هر روز بیشتر میشود
و رنگ و لعاب دل ها هر روز کم تر . . .
افکارمان ” غربی ” شده است
آزادی از نظرمان آزاد بودن پوشش است نه آزاد بودن عقیده ,
همه کارها را با پاداش میخواهیم
اما تا این که جزا ببینیم فریادمان به آسمان میرسد . . .
فرهنگ اصیل خودمان را کنار گذاشته ایم و فرهنگ به اصطلاح ” مدرن ” را برگزیده ایم
شلوار پاره میپوشیم چون ” مد ” است !
لباس های ساده و مناسب را کنار میگذاریم چون ” افت کلاس ” است !
شعار میدهیم بدون ” عمل ” . . .
قضاوت میکنیم بدون ” عدل ” . . .
سوال من این است ما در کدام نقطه از انسانیت ایستاده ایم ؟

نامت چه بود؟ آدم.

من آن گلبرگ مغرورم که می میرم ز بی آبی ولی با منت و خواری پی شبنم نمی گردم.
من اون خاکم به زیر پا ولی مغرور مغرورم به تاریکی منم تاریک ولی پر نور پر نورم
اگه گلبرگ بی آبم به شبنم رو نمیارم
اگه تشنه تو خورشیدم به سایه تن نمی کارم
من اون دردم که هر جایی پی مرحم نمی گرده
چه غم دارم اگر دنیا به کام من نمی چرخه
من اون عشقم که با هرکس سر سفره نمی شینه
من اون شوقم که اشکامو به جز محرم نمی بینه 
گه من ساقه ی خشکم به دریا دل نمی بندم 
اگه بارون پربارم به صحرا دل نمی بندم

سختـــه اسمش رو از گوشیت پاک کنی

سختــهsms هاشو پاک کنی..

اما خیلی سختــــــ تره

هر وقتsms میاد اولیـــن نفر اون بیاد تو ذهنت!!!

عشق                                      بیداد    من

باختن                  یعنی                    لحظه                 عشق

جان                          سرزمین             یعنی                        یعنی

در                                                                                        شدن